eskiden yılbaşı heyecanı sarardı herkesi. piyangosu, eğlencesi, hediyesi, "seneye görüşürüz" geyikleri falan derken yeni umutlarla karşılardık yeni yılı. şimdi ne espri yapacak halimiz kaldı ne gülümseyecek sebeplerimiz ne de hayallerimiz. "aman bu yeni yıl bir öncekini aratmasın da" dan öte bir dileğimiz de.

çok özlüyorum geçmişi. en güzel yıllarımız nasıl geçiyor, şu halimize bir bakın. dünyanın bir çok yerindeki yaşıtlarımıza, bizim donanımlarımızdaki insanların hayatlarına bir bakın bir de bizimkilere. ne çok büyüdük, ne çok olgunlaşmak zorunda kaldık son zamanlarda. içimizdeki çocukları öldürdüler, biz inadına çocuk olmak isterken.

neyse, hala umut var ki hayattayız, güzel şey umut. hala güzel insanlar da var biliyorum. o yüzden bütün ortak acılarımıza rağmen umuyorum ki yeni yıl bize güzel, aydınlık günler getirsin ve tüm dünyaya egemen tek güç "barış" olsun.